โดย…ไม้เทวดา
เป็นคนที่ต้องอ่านนิยายของนักเขียนหลายนามปากกา และไม่มีติดนักเขียนคนนั้น คนนี้ คืออ่านได้ทุกนามไม่เน้น เน้นความชอบ เนื้อหา และบุคลิกพระเอก แต่พออ่าน ๆ ไปมักจะสะดุดวลีเด็ดในนิยายเรื่องนั้น ๆ จนต้องอ่านซ้ำ อย่างเรื่อง “กฎเหล็กของสาวใช้คือห้ามหลงรักท่านแม่ทัพ” ผลงานของนามปากกา MISSTY |楚金 ก็ทำให้ต้องอ่านซ้ำจนอ่านช้า แต่ทำไงได้ก็มันหลงในวลีนั้นนี่นา…
“เจ้าเคยอาบน้ำหรือไม่?”
คำถามของเขาในวันนี้ช่างชวนสับสนเหลือเกิน เยี่ยนจื่อรวบรวมสติที่กระเด็นกระดอน พยายามบังคับมิให้ดวงใจสั่นไหว
“เคยเจ้าค่ะ”
“เช่นนั้นจงถอดชุดให้ข้า”
นางรู้สึกหน้าร้อนมากกว่าเดิม ปากของนางอ้างับอย่างอ้ำอึ้ง ใช้เวลากว่าอึดใจนางจึงหาเสียงของตนพบ
“ท่านแม่ทัพ?!”
“น้ำกำลังจะเย็น”
ท่านแม่ทัพมิฟังคำนางซ้ำยังเคลื่อนร่างสูงกำยำเข้าใกล้ เขาโน้มหน้าข้างหูนางและสั่งเสียงเรียบ
“ปลดสายรัดเอวของข้า”
เยี่ยนจื่อราวกับลมจับ นางลืมหายใจ ร่างแข็งค้างครั้นร่างสูงของท่านแม่ทัพอ้าแขนทั้งสองข้างขึ้น บัดนั้นเด็กสาวพลันชักมือออกราวกับต้องของร้อนเมื่อเขาจับมือของนางไปวางบนปมเสื้อ เยี่ยนจื่อเตรียมยอมแพ้ขอถลาออกจากห้อง ทว่าร่างของนางกลับต้องเกร็งไปทั้งร่างเมื่อเขาใช้มือเชยคางของนางขึ้น
เฉินเจี้ยนเอ่ยปนดุ “หลับตาแล้วจะเห็นได้อย่างไร?”
“คือว่า…”
“หรือเจ้าต้องการให้ข้าสอน?”
วลีนิยายเหล่านี้ชวนอ่านซ้ำไม่พอยังชวนใจหวิวสั่นสิน่า…
No comments:
Post a Comment